Στον τομέα των παιχνιδιών, γίνεται πολλή συζήτηση σχετικά με το νόημα των ολοένα και υψηλότερων ρυθμών ανανέωσης. Μια νέα μελέτη δείχνει ότι η ταχύτητα της οπτικής αντίληψης διαφέρει σημαντικά μεταξύ των ανθρώπων. Ορισμένοι απλά βλέπουν περισσότερες εικόνες ανά δευτερόλεπτο.
Τα FPS δεν είναι ίδια για όλους
Από τα 24 καρέ ανά δευτερόλεπτο, οι άνθρωποι βλέπουν μια ομαλή εικόνα. Αλλά πόσο πέρα από αυτό μπορείτε πραγματικά να αντιληφθείτε υψηλότερους ρυθμούς ανανέωσης; Αυτό που αποτελούσε πάντα ένα καυτό θέμα συζήτησης στην κοινότητα των παιχνιδιών έγινε τώρα αντικείμενο μελέτης. Το αποτέλεσμα: υπάρχουν σημαντικές διαφορές μεταξύ των ανθρώπων στην ικανότητά τους να αναγνωρίζουν ταχέως μεταβαλλόμενα οπτικά ερεθίσματα.
Όπως περιγράφουν οι ερευνητές του Τμήματος Ζωολογίας της Σχολής Φυσικών Επιστημών και του Ινστιτούτου Νευροεπιστήμης του Trinity College, διερεύνησαν το “κρίσιμο κατώφλι της σύντηξης του τρεμοπαίγματος” σε ένα πείραμα. Αυτό περιλαμβάνει τον προσδιορισμό της μέγιστης συχνότητας στην οποία τα πειραματόζωα μπορούν ακόμη να αντιληφθούν μια πηγή φωτός που τρεμοπαίζει.
Για ορισμένους συμμετέχοντες στη μελέτη, αυτό το κατώφλι αντίληψης είχε ήδη επιτευχθεί στις 35 φορές ανά δευτερόλεπτο, ενώ άλλοι ήταν ακόμη σε θέση να καταγράφουν το τρεμόπαιγμα σε συχνότητες άνω των 60 φορές ανά δευτερόλεπτο. Για να το θέσουμε αλλιώς: Η “οπτική χρονική ανάλυση” διαφέρει σημαντικά μεταξύ των συμμετεχόντων.
Ταχύτητα καρέ του εγκεφάλου
“Πιστεύουμε ότι οι ατομικές διαφορές στην αντιληπτική ταχύτητα μπορεί να είναι εμφανείς σε καταστάσεις υψηλής ταχύτητας όπου πρέπει να εντοπίζεις ή να παρακολουθείς αντικείμενα που κινούνται γρήγορα, όπως στα αθλήματα με μπάλα, ή σε καταστάσεις όπου οι οπτικές σκηνές αλλάζουν γρήγορα, όπως στα ανταγωνιστικά παιχνίδια στον υπολογιστή”, δήλωσε ο επικεφαλής της μελέτης Clinton Haarlem, σύμφωνα με το Phys.
Όπως προσθέτει ο Κέβιν Μίτσελ, καθηγητής Νευροβιολογίας, η υποκειμενική εμπειρία μας οδηγεί στο να υποθέσουμε ότι όλοι αντιλαμβάνονται τον κόσμο με τον ίδιο τρόπο. Ωστόσο, εκτός από τα γνωστά φαινόμενα, όπως η αχρωματοψία, υπάρχουν πολλές λιγότερο γνωστές διαφορές στην αντίληψη.
“Η μελέτη αυτή χαρακτηρίζει μια τέτοια διαφορά – τον “ρυθμό καρέ” των οπτικών μας συστημάτων. Μερικοί άνθρωποι φαίνεται να βλέπουν πραγματικά τον κόσμο γρηγορότερα από άλλους”, λέει ο Μίτσελ.
