Ο Μόσε Κι Κάβαλιν έχει δύο πτυχία από κολέγιο, αλλά ακόμη είναι πολύ μικρός για να ψηφίσει. Πιλοτάρει αεροπλάνα, αλλά ακόμη δεν επιτρέπεται να οδηγήσει αυτοκίνητο μόνος του.
Εϊναι μερικές μόνο από τις αντιθέσεις που χαρακτηρίζουν τη ζωή αυτού του 17χρονου από το Σαν Γκάμπριελ, στην Καλιφόρνια, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί παιδί- θαύμα. Αποφοίτησε από το κολέγιο στα 11 του.
Τέσσερα χρόνια αργότερα, ήταν απόφοιτος Μαθηματικών στο University of California. Φέτος άρχισε να παρακολουθεί διαδικτυακά μαθήματα για να πάρει πτυχίο στην ασφάλεια του κυβερνοχώρου, στο Brandeis University. Αποφάσισε όμως κάποια στιγμή να βάλει σε αναμονή τα σχέδιά του, καθώς βοηθά τη NASA να αναπτύξει τεχνολογία παρακολούθησης για αεροπλάνα και drones.
Κι αν όλα αυτά ακούγονται πολλά, στα επιτεύγματά του πρέπει να υπολογιστούν επίσης το γεγονός ότι μόλις κυκλοφόρησε το δεύτερο βιβλίο του, που επικεντρώνεται στην εμπειρία του από τον εκφοβισμό που έχει υποστεί ο ίδιος, ενώ περιλαμβάνει και ιστορίες άλλων θυμάτων. Και το σπίτι του είναι γεμάτο τρόπαια από τουρνουά πολεμικών τεχνών.
Παρόλα αυτά, ο ίδιος επιμένει ότι είναι πιο συνηθισμένος από ότι πιστεύουν οι άλλοι για εκείνον. Οσα έχει πετύχει τα αποδίδει στους γονείς του, που του έδιναν την ισορροπία να επιλέγει ο ίδιος τις δραστηριότητες που θα έκανε πέρα από τις σχολικές υποχρεώσεις. Τα πολύπλευρα ενδιαφέροντά του τα αποδίδει στην καταγωγή του, μια και η μητέρα του είναι από την Ταϊβάν και ο πατέρας του Βραζιλιάνος.
«Η περίπτωσή μου δεν είναι ιδιαίτερη. Πρόκειται απλά για ένα συνδυασμό γονικής φροντίδας, κινήτρου και έμπνευσης», είπε στο Associated Press. «Δεν συνηθίζω να συγκρίνω τον εαυτό μου με τους άλλους. Απλά προσπαθώ να κάνω το καλύτερο που μπορώ».
Οι γονείς του λένε ότι από τότε που τον θυμούνται, μάθαινε γρήγορα. Οταν ήταν τεσσάρων μηνών είπε την πρώτη του λέξη: «αεροπλάνο», ενώ έδειχνε ένα που περνούσε εκείνη την ώρα πάνω από το σπίτι του. Στα 7 του, άρχισε να μελετά τριγωνομετρία. Τότε ήταν που η μητέρα του άρχισε να τον πηγαίνει στο κοινοτικό κολέγιο.
«Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι είναι ιδιοφυΐα, ότι του βγαίνει… φυσικά. Ομως η αλήθεια είναι ότι δούλεψε πιο σκληρά από κάθε άλλο φοιτητή που είχε ποτέ», λέει από την πλευρά του ο Ντάνιελ Τζατζ, καθηγητής πανεπιστημίου που δίδαξε τον Κάβαλιν για δύο χρόνια. Ο ίδιος όμως δεν θέλει να τον αποκαλούν ιδιοφυΐα. «Είναι παρατραβηγμένο», λέει ο 17χρονος.
Τα ενδιαφέροντά του έχουν αλλάξει αρκετές φορές. Την πρώτη περίοδο στο κολέγιο, ονειρευόταν να γίνει αστροφυσικός. Οταν άρχισε να παρακολουθεί μαθήματα προχωρημένης φυσικής, το ενδιαφέρον του ξεθώριασε. Ο ενθουσιασμός του για την κρυπτογράφηση τον έστρεψε στην πληροφορική. Αυτό διαπίστωσε ότι του ταίριαζε καλύτερα.
Εξεπλάγη όταν του τηλεφώνησε η NASA και του πρόσφερε δουλειά, γιατί στο παρελθόν τον είχαν απορρίψει εξαιτίας της ηλικίας του. Ομως σύμφωνα με τον μέντορα και «αφεντικό» του στη NASA, Ρικάρντο Αρτεάγκα, ο Κάβαλιν ήταν η ιδανική περίπτωση για ένα πρότζεκτ που συνδυάζει μαθηματικά, πληροφορική και τεχνολογία αεροναυπηγικής. «Χρειαζόμουν έναν ασκούμενο που ήξερε από λογισμικό, αλγορίθμους και να πετάει ένα Cessna», εξηγεί.
Οταν τελειώσει το μεταπτυχιακό του στο Brandeis, ο Κάβαλιν ελπίζει να κάνει μεταπτυχιακό στη διοίκηση επιχειρήσεων, στο MIT. Αργότερα, θέλει να ανοίξει τη δική του εταιρεία κυβερνοασφάλειας. Προς το παρόν, μετρά τις ημέρες μέχρι τα 18α γενέθλιά του, όταν και θα μπορέσει να πάρει πλήρη άδεια οδήγησης, σύμφωνα με το νόμο της Καλιφόρνια. Οσο για τα πράγματα που απασχολούν τους συνομήλικούς του; Λέει πως θα περιμένει να πάρει διδακτορικό πριν βρει κοπέλα. Αλλά αστειεύεται.
